Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No223 part07.png

 — Pójdziesz ze mną?
 — Jeżeli mama sobie życzy, to i owszem, wolałbym jednakże żeby mnie mateczka z tego zwolniła.
 — Czy masz jakie projekta?
 — W „Gymnase“ wystawiają dzisiaj nową sztukę, bardzo interesującą podobno... Jeden z moich przyjaciół syn dziennikarza przysłał mi bilet... Zdziwiłby się, a może i obraził, gdybym z niego nie skorzystał.
 — Korzystaj więc kochane dziecię... ja sama pojadę do pani de Richmont.
 — Nie będzie to przykro mateczce?
 — Wcale nie moje dziecko. Czy późno powrócisz?
 — Być może... Pierwsze większe przedstawienia, kończą się zwykle po północy...
 — No to powiedz mi dobranoc i zobaczemy się dopiero jutro rano.
 — Dobrze mateczko.
 Rozmawiali jeszcze w dalszym ciągu, ale o rzeczach nie interesujących wcale naszych czytelników.
 Około ósmej, wstali od stołu.
 Fabian pożegnał matkę, która go czuło uściskała mówiąc:
 — A zabaw się dobrze kochane dziecię.
 — Będę się starał — odrzekł Fabian uśmiechem, do jutra zatem mateczko.