Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No223 part03.png

zapragnęła willegiatury, ażeby mogła porozmawiać z panem otwarcie...
 — Powiedziała to pani?... — wykrzyknął rozpłomieniony Fabian.
 — Zapraszam pana w jej imieniu.
 — Pani!... czy pani ze mnie nie żartuje?...
 — Aj kochany hrabio! prawdziwie Tomasz niewierny z ciebie!...
 — Ale bo taka wielka łaska, takie wielkie szczęście, zdają mi się nieprawdopodobieństwem...
 — Są jednakże prawdą najrzeczywistszą.
 — Zdaję mi się, że śnię...
 — Nie hrabio, nie śpisz, działamy najzupełniej na jawie...
 — Kiedyż panna Grand-Champ może mnie przyjąć? — zapytał Fabian znowu.
 — Dziś wieczorem, jeżeli jesteś pan wolnym... — odrzekła Angela.
 — Jeżeli jestem wolnym?.. Ja zawsze jestem wolnym...
 — A więc ponieważ jadę dziś do niej, zabiorę pana ze sobą...
 — Jestem gotów...
 — No, no, tylko nie tak znowu prędko — odrzekła ze śmiechem przyjaciołka Pascala ― mam jeszcze do załatwienia parę sprawunków doktora i to zajmą jeszcze kawał czasu...
 — O której godzinie pani pojedzie?...