Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No222 part15.png

prosiła bym go o przygotowanie jakiego kordyała, zabezpieczającego od zemdlenia...
 — Doktora nie ma?...
 — Nie ma, kochany hrabio, nie ma także i jego sekretarza.
 — Zapewne niezadługo powrócą?...
 — Doktór wezwany został dziś rano na konsylium do jakiegoś zamku o sześć mil od Paryża i pojechał tam łącznie z pół tuzinem najsławniejszych swoich kolegów... — Idzie o coś poważnego... — O operacyę podobno.... Sam nie wie kiedy powróci! — Może późno w nocy — a może jutro rano dopiero...
 — A panna Marta jest i będę mógł...
 Angela nie pozwoliła dokończyć Fabianowi rozpoczętego frazesu.
 — Nie, pan nie będziesz mógł! — przerwała ze śmiechem.
 — Jakto, nie będę mógł złożyć swojego uszanowania pannie Grand-Champ?
 — Nie, kochany hrabio.
 — Nie życzy sobie, widzieć się ze mną?...
 — Okoliczności na to nie pozwalają.
 — Okoliczności! — Czy panna Marta nie jest słabą?...
 — Czyż bym była tak wesołą — gdyby była słabą?... — Nie... nie... Marta ma się jak nie można lepiej...
 — No, więc cóż znaczy to, co mi pa-