Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No217 part15.png

ściwszy głowę. — Zapomniałem... Ale odtąd nie zapomnę się już więcej...
 Marta odeszła aby się spotkać z Angelą.
 Było już późno.
 Spora liczba gości już odjechała.
 Pani de Chatelux z Fabianem należeli do tej liczby.
 Hrabina powinszowała doktorowi, że wieczór udał się świetnie i powiedziała kilka grzecznych słówek Marcie, która właśnie znajdowała się przy Thompsonie.
 — Wszystkie pani słowa mam tutaj wyryte... odezwał się z cicha Fabian do młodej dziewczyny.
 Marta nie przypomniała nawet sobie do czego się odnosi ta aluzya i odpowiedziała banalnym uśmiechem.
 Ten uśmiech upoił ostatecznie młodego hrabiego.
 Wychodząc z salonu, spotkał Angelę i przy ukłonie rzucił na nią znaczące spojrzenie.
 Spojrzenie jakie w zamian otrzymał mówiło mu bardzo wyraźnie:
 — Idź śmiało naprzód! — Masz we mnie wiernego sprzymierzeńca!...
 W chwilę potem Paweł Fromental, zbliżył się do Jakóba.
 Czy i ty także już odchodzisz ko-