Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No216 part13.png

 — Panu doktorowi zawdzięczać będę moje życie... rzekł Paweł głośno, a po cichu dodał jednocześnie:
 — A zapewne i szczęście moje...
 Jakób ciągnął dalej.
 — Ale sam tylko jesteś... liczyłem i na twojego ojca także...
 — Niestety, nie przyjdzie... odrzekł młody człowiek zakłopotany...
 — A dla czego?... czy niecierpiący czasami?...
 — Jak najzdrowszy, panie doktorze, ale go nie ma w Paryżu. — Zmuszonym był wyjechać na prowincyę...
 — Tem lepiej... pomyślał Jakób – zapewne za interesem?... zapytał.
 — Tak panie doktorze, ale za interesem służbowym...
 — Niewiedziałem, że ojciec jest urzędnikiem... myślałem, że jest zupełnie niezależnym człowiekiem...
 — Ojciec mój służy w ministeryum oświaty i pełni obowiązki inspektora bibliotek departamentalnych... Udał się właśnie w objazd...
 — Niespodziewanie?...
 — Zupełnie niespodziewanie.
 — Podwójnie żałuję, ze go nie zobaczę — raz, że miałbym przyjemność w jego towarzystwie, a powtóre, żebym mu powinszował szybkiego polepszenia się twojego zdrowia...