Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No216 part10.png

wszystko idzie podług życzenia doktora Thompsona.
 Odchodząc od, Fabiana Marta myślała sobie:
 — Świat, w pośród którego żyć muszę, naprawdę mnie przeraża... Dla czegoż ten, którego ukochałam nie może mnie z niego wyciągnąć?...
 Udała się do sali jadalne), w której pozastawiane były bufety z napojami i przekąskami najróżnorodniejszego rodzaju, do których o północy miano za prosić gości.
 Eks sekretars hrabiego de Thonnerieux doglądał ostatnich przygotowań.
 — Czy mogę pomódz panu panie Pascal?... zapytała Marta.
 — Nie proszę pani odpowiedział, ale czy zechce pan zrobić mi jedne przyjemność?...
 — Z największą chęcią... proszę pana...
 — Musi pani bardzo być zmęczoną jako nie przyzwyczajona do takich licznych zebrań — niech więc pani chwilkę odpocznie tutaj i pozwoli sobie czem służyć.
 — Bardzo dobrze...
 — No to niechaj pani siada... Przyniosę zaraz szklaneczkę Porto i jaką przekąskę.
 Młoda dziewczyna usiadła, bo była