Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No215 part04.png

 Nie podobna było wymarzyć całości doskonalszej, cudowniejszej.
 Wejście jej wywołało admiracyę ogólną.
 Marta zrozumiała to dobrze i kameljowa białość jej cery zaróżowiła się trochę.
 Dwa serca w tej chwili zaczęły bić z podwójną siłą.
 Jakóba Lagarda, czyli mniemanego Thompsona — topniało na myśl, że cała śmietanka towarzystwa paryzkiego jednogłośnie uznaje piękność dziecka, które ubóstwiał, a z którego obiecywał sobie żonę.
 Biada temu, który w tej chwili rzuciłby miłosne na Martę spojrzenie.
 Spojrzenie to byłoby wyrokiem jego śmierci.
 Pascal z oczami zwróconemi na swojego towarzysza, czytał te jego myśli.
 — Jak on ją kocha! — mówił sobie z pewną pogardą. — Nie myślał bym tego o nim... Człowiek taki silny! — Czy można kiedy ręczyć za siebie!... Najprzebieglejszy da się złapać, i to w ten czas, kiedy się najmniej tego spodziewa!...
 Drugie serce, którego bicie dałoby się słyszeć, gdyby takiego gwaru nie było, było sercem Fabiana de Chatelux.
 Młody ten człowiek zobaczył znowu tę w której się szalenie zakochał od