Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No211 part08.png

 Okrzyk zgrozy wyrwał się z piersi wszystkich.
 — A! to okropne! — zawołał Jakób z akcentem wielkiego wzruszenia i głębokiej boleści.
 Biedny René!... Nieszczęśliwe dziecko!...
 I nędznik otarł łzę, prawdziwą łzę, którą wprawny komedyant potrafił sprowadzić na rzęsę.
 Pani Labarre zakryła twarz rękami.
 Posadzone ją na fotelu.
 Prokurator rzeczpospolitej i naczelnik bezpieczeństwa publicznego, stanęli w nogach łóżka.
 Doktór sądowy i doktór Thompson pochylili się nad ciałem i wlepili weń oczy.
 — O! — wykrzyknął nagle doktór sądowy wyrazem nieopisanego zdumienia i trwogi.
 — Co takiego? — zapytał żywo prokurator rzeczpospolitej.
 — To doprawdy nie podobne do wiary! — To nieszczęśliwe dziecko zostało zamordowane, i to zamordowane tą samą ręką, co ugodziła Antoniego Fauvela, piękną Wirginie i Amadeusza Duvernaya.
 Obecni spojrzeli po sobie z łatwem do pojęcia osłupieniem.
 Posłyszawszy wymówione nazwisko