Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No210 part14.png

 — Zapomniałem jakie mi odźwierny powiedział nazwisko... Wiem tylko, że od jakiejś pani... wdowy...
 — Od pani Labarre zapewne?....
 — Tak... tak... właśnie.
 — I nie dał si żadnego bileciku do mnie od tej pani?...
 — O panie, ta biedna pani, nie miała z pewnością głowy do pisania, bo się tam dzieją straszne rzeczy, jak mi odźwierny powiadał...
 Jakób poczuł dreszcz po ciele, ale zapytał bardzo spokojnie:
 — Cóż się tam dzieje takiego?...
 — Wielkie nieszczęście proszę pana... — bardo wielkie nieszczęście... Przyniesiono ciało syna tej pani, młodego człowieka, którego pociąg przejechał. Podobno okropny widok.... biedna pani, kazała natychmiast postać po pana doktora i upadła jak nieżywa...
 Doktor, bardzo blady, spojrzał na również bladego i zlodowaciałego do szpiku kości Pascala.
 — Mój przyjacielu — rzekł po chwili, biegnij prędko do pani Labarre i powiedz, że zaraz tam będę...
 — Zatrzymałem fiakra proszę pana, kazano mi pana przywieźć.
 — Zaraz zaprzęgną mi powóz, będę na miejscu równocześnie z tabą...
 Jakób otworzył okno od gabinetu,