Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No205 part06.png

li, nie trzeba będzie zmienić niektórych szczegółów w planie, jakim sobie ułożył?...
 Pascal, który oczekiwał niecierpliwie, zaraz go na wstępie zapytał:
 — No, i cóż?...
 — Wszystko doskonale... — odpowiedział Jakób — jutro rano, powiem ci, jak rzeczy stoją. Według wszelkiego prawdopodobieństwa, jutro też wieczór znowu będziemy mieli robotę w Petit-Castel — Jakże się ma Marta?...
 — Daleko lepiej.
 — Czy już wyszła ze swego pokoju?
 — Nie jeszcze.
 — Pójdę ją zobaczyć.
 Udał się do apartamentu sieroty.
 Młoda dziewczyna bledsza trochę niż zwykle, czytała leżąc na szeslągu.
 Ubrana była w biały wełniany pegnoir, który pozwalał domyślać się tylko jej przepięknych kształtów.
 Przepyszne złoto-blad włosy miała niedbale wysoko podniesione na prześlicznej głowie.
 Z jedwabistej masy tych włosów, kilka promieni opadało niby potoki złote na białą śnieżyście szatę.
 Pseudo-Thompson zlekka do drzwi zastukał.
 Marta podniosła głowę, położyła książ-