Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No203 part05.png

ności mojej. — Cóżem ja oi winien mój jedyny?...
 — Winienieś mi pan za dwie godziny jazdy, za którą zapłaciłem gotówką, niechcąc stracić z oczu powozu — i to co dałem na piwo stangretowi... czyli razem sześć franków i pięćdziesiąt centimów...
 — Dam ci sto franków mój bracie...
 — A toby było pięknie! — Niechno pan sobie nie wyobraża przypadkiem, panie Pawle, że chcę na panu zarobić?... Nigdy w życiu!... Dobre rachunki czynią dobrych przyjaciół! — Wydałem na pański interes sześć franków i pięćdziesiąt contimów, oddaj mi pan te sumkę i będziemy skwitowani...
 — W tej chwili ci ją wracam — rzekł Paweł wyjmując pugilares.
 Otworzył go dla wyjęcia pięcio frankówki w złocie i paru sztuk monety drobnej.
 Z powodu nadzwyczajnego wzburzenia drżały mu febrycznie ręce.
 Jakaś fotografia wysunęła się z pugilaresu i opadła na dno czółna.
 Le Fouine nachylił się żywo dla podjęcia portreciku.
 — Czy można to zobaczyć? — zapytał?
 — Naturalnie.