Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No202 part14.png

 Przychodzący z pomocą, jednym ruchem ręki wyciągnął rybę po nad wodę.
 Wędzisko pękło, ale karp bo był to karp przynajmniej sześcio-funtowy!.. skakał w głębi łódki.
 Paweł spojrzał na tego, który przybył w samą porę.
 — Juljan Boulenois! — wykrzyknął.—
 Inaczej zwany la Fonine, tak jest panie Pawle — odrzekł nowo przybyły. Jestem kontent, żem panu dopomógł do wyciągnięcia tej bestyi... Ale jeszcze bardziej cieszę się z tego, co mam panu powiedzieć... To coś niezmiernie rozraduje pańskie serce?...
 — Rozraduje moje serce? — powtórzył Paweł ździwiony.
 — I to napewno drogi panie.
 — Cóż to takiego?
 — Pozwól mi pan najprzód zabezpieczyć tego karpia... O! to karp’ co się nazywa!..
 La Fouine włożył rybę do rezerwoaru z powywiercanemi dziurami, obmył palce, otarł je o spodnie i podał rękę synowi Fromentala.
 — Jak się pan miewa panie Pawle?... zapytał.
 — Dobrze mój przyjacielu... bardzo dobrze...
 — Ale ba!...
 — Czy cię to dziwi?...