Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No200 part02.png

 — U notaryusza, który sprzedawał posiadłość.
 — Gdzie on mieszka?...
 — W Joinvill le-Pont.
 — Czy ja nie mógłbym przejść do niego?...
 — Nie bądź zanadto niecierpliwym... Pozostaw mnie te rzeczy, to będzie z pewnością lepiej...
 Przybyli do brzegu.
 Młody człowiek przywiązał czółno i poszedł za ojcem w stronę domku.
 — Dziwna rzecz! — myślał sobie idąc milcząco, ojciec sądził, że jest wolnym na dni kilka, a tu tak nagle go wzywają... Aż tutaj po niego przysłali. — Co to ma znaczyć?... Coś jest w tem wszystkiem tajemniczego, niezrozumiałego, coś co mnie przestrasza, czego się zaczynam obawiać...
 Doszli do ogródka, w którym Magdalena zrywała jarzyny na obiad...
 — Już z powrotem?... zawołała. — I bez ryb... Ja tak liczyłam na nie!... Uprzedzam was moi panowie, że śniadanie jeszcze nie gotowe.
 — Ja nie będę jadł śniadania moja poczciwa Magdaleno — rzekł Rajmund.
 — A to dla czego?...
 — Wyjeżdżam.
 — Wyjeżdża pan?... powtórzyła stara sługa wznosząc ręce do góry.