Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No199 part11.png

 — Dziś niepotrzebnieby się pan fatygował...
 — Dla czego?
 — Bo zastanie pan kancelaryę zamkniętą.
 — Zamknięta... w dzień powszedni!..
 — Tak panie!.. Pan Finèt ma szczęście... chciałem powiedzieć ma zmartwienie... chowa bo oto dzisiaj właśnie teściowę swoje...
 — Dziękuję panu, żeś mi oszczędził niepotrzebnej drogi...
 — Zawszem gotów do usług pańskich...
 Rajmond wyszedł z ogrodu ze spuszczoną głową i niezadowolony okrutnie. Jakimby u licha sposobem zdobyć mógł potrzebne mu objaśnienia?...
 Szedł wolno tą samą drogą, którą przyszedł, gdy w tem oczy jego padły na człowieka, który szedł naprzeciwko niego.
 Poznał go i zbladł śmiertelnie.
 — A ty co robisz tutaj? — wykrzyknął. Czy nie mnie szukasz przypadkiem?...
 — Właśnie... Przed chwilą wysiadłem z wagonu i szedłem dowiadywać się o pana w Pont-Créteil.
 — Przysłał cię pan naczelnik?
 — Z listem do pana.
 I wyjmując list z pugilaresu, człowiek ów dodał: