Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No199 part05.png

 — Tak jest drogi ojcze!...
 — No, to podwieź że mnie do najbliższej drogi jaka tam prowadzi za godzinę najdalej przyniosę ci rozwiązanie zagadki, która ci zatruwa życie...
 Paweł odwiązał czółno, porwał wiosła i wykrzyknął:
 — Ojcze jakiś ty dobry!...
 I popłynęli Marną aż do wybrzeża, gdzie była śluza kanału.
 — Idź ojczulka prosto nad kanałem, odezwał się Paweł przybiwszy do brzegu...
 Willa stoi przy drodze, zupełnie od od innych zabudowań odosobniona.
 — Do widzenia moje dziecię!... Powróć i zajmij się rybami spokojnie... Przybędę do ciebie wkrótce i... zobaczymy.
 Powiedziawszy to Rajmund wyskoczył na brzeg ze zręcznością młodego człowieka, i skierował się ku kanałowi.
 — Czy mu się uda? — myślał Paweł patrząc za odchodzącym... Czy potrafi przynieść mi choć cokolwiek nadziei i spokoju?...
 Powrócił na swoje miejsce i zapuścił wędkę, ale myśli czem innem zajęte nie pozwalały mu pilnować spławika...
 Nic a nic nie ułowił.