Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No189 part19.png

 — Do widzenia.
 Obaj towarzysze się rozłączyli.
 Pascal zapłacił za wino, przeszedł ulice Bilbuele i przedmieście du Temple aż do rogu ulicy Chateau-d’Eau, wszedł do jednej z restauracyj, gdzie kazał sobie podać obiad a po obiedzie udał się do kawiarni Alhambra na koncert.
 Pełno tam było osób.
 Śmiano się do rozpuku z kupletów, odśpiewanych przez ulubione divy, stałych tutejszych gości.
 Ex-sekretarz hrabiego de Thonnerieux poszukał sobie stolika.
 Jeżeli młody tapicer doprowadzi projekt swój do skutku, to przyjdzie z pewnością nie tak zaraz jeszcze ze swoją Wirginia.
 Umieścił się tak, aby widzieć kto wchodzi i kazał sobie podać mazagranu.
 Dwóch czy trzech śpiewaków i parę śpiewaczek występowało po sobie, jedni błyszczeli dowcipem, drudzy mieli pretensye melancholiczne.
 Pascal nie słuchał wcale i popijając podany sobie napój, oczu nie spuszczał ze drzwi.
 Nagle uśmiechnął się i zajaśniały ma oczy.
 Spostrzegł Amadeusza Duvernay, trzymającego
pod rękę Virginię, którą Pascal poznał od razu z opisu Jakóba.