Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No187 part04.png

 Joliwet zwrócił się w tył, gdzie była łódź przyczepiona i w którą zeszło trzech ludzi.
 — Razem chłopcy!... — zawołał — razem zgodnie a ostro.
 Trzej ludzie chwycili razem za linę.
 Kotwica zagrzęzła na dnie błotnistem i zaledwie po licznych wysiłkach podnieść ją zdołano.
 — A psia krew!... — krzyknął Joliwet, a to szelma, cięższa dziś niż kiedykolwiek.
 — Prawda — potaknął ktoś drugi nigdy jeszcze taką nie była!...
 — Może się jej jaka gruba ryba czepiła — zawołał la Fouine wesoło.
 Ciągnięto tymczasem ciągle.
 Naraz brzegi kotwicy ukazały się a na nich ciało ludzkie uczepione.
 — Topielec! — zawołał Joliwet. — A niech go wszyscy dyabli, jaki ciężki!...
 — Co tam macie? — zapytał patron.
 — Topielec zawieszony na kotwicy.
 Patron zaklął siarczyście.
 — Włożyć go w statek — rzekł — a potem złożyć na brzegu. Nie możemy spóźnić się przez niego — tembardziej, że mu nic już nie pomożemy...