Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No187 part03.png

znam się z tem wyśmienicie! Nie jedne już podnosiłem...
 Podbiegł do przewoźników i pomógł im w robocie.
 — Ho! ho... rzekł Jolivet... lubim widzę łowić rybki?...
 — To jedyna namiętność moja!.. A jednakże... tutaj... nie prędko napewno zarzucę moję wędkę...
 — Dla czego?...
 — Bo to miejsce nic nie warte. To samo co wybrać się na połów na plac Zgody, i zasiąść na obelisku.
 — Marna, to co innego!... W nią mi graj!.. Tam się czasu napróżno nie traci...
 — Wracaj kiedy tak na Marnę radzę ci szczerze!...
 — Możesz być pewnym że wrócę, tylko zatrzymam się może trochę w dole Sekwany, pomiędzy Suresnes a Argenteuil... bo bardzo lubię podróżować. Podróże ogromnie, rozwijają młodych ludzi — a ja dorastam właśnie...
 — Stope! — krzyknął Joliwet — trzymaj tam węzeł liny...
 — Spieszcie się chłopcy — bo wpadniemy na wir, za jakie dwadzieścia minut.
 — Hejże do kotwicy... — odezwał się jeden z marynarzy. — Trzymajcie się Wszyscy ostro, bo tu przejście niebezpieczne...