Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No179 part06.png

 – I znawcą jestem... mogę się tem pochwalić...
 — No to przywdziej żałobę mój chłopcze, bo nie zobaczysz już nigdy panny Marty...
 — A! no! — więc wyjechała?...
 — Wczoraj... — do Ameryki.
 — Nie jest to tak bardzo blisko!... — wyjechała z ojcem?...
 — Z jakim ojcem?...
 — Ten pan z brodą... — zdawało mi się, że pani mówiła, iż to jej ojciec.
 — To ci się źle zdawało... — To wcale nie ojciec, tylko krewny...
 — Jeżeli pojechała do Ameryki, to muszę się naturalnie pocieszyć. — Z pewnością nie pojadę tak daleko, ażeby ją jeszcze raz zobaczyć... — Pani przepędzi tu całe lato?...
 — Nie... ale będę tu przyjeżdżać czasami dla wypoczynku...
 — Wybornie!... a mieszkać pani będzie w Paryżu?...
 — Nie, w Chinach...
 — W Chinach?... — powtórzył Julek Boulenois — pani sobie ze mnie żartuje!...
 — I dopiero teraz się na tem poznałeś? — zapytała ex-magazynierka, wzruszając pogardliwie ramionami. — No dosyć już tych wszystkich wypytywań! — Jesteś za bardzo ciekawym mój kocha-