Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No179 part04.png

 La Fouine ujął wiosła i znalazł się wkrótce w miejscu wskazanem.
 Wskoczył na schody z torbą ryb żądanych.
 Angela czekała nań obok domu.
 Drzwi i okna były narozcież pootwierane.
 — Oto żądane trzy sztuki, proszę pani... kto je będzie jadł, ten z pewnością pani powinszuję... zaniosę je do kuchni i jeżeli pani sobie życzy, to zajmę się oskrobaniem...
 — A najchętniej...
 Ex-magazynierka poszła przed Juljuszem Boulenois, a ten idąc za nią wypytywał niby najobojętniej:
 — Państwo byli w podróży?...
 — Dla czego?...
 — Bo ja byłem tu wczoraj wieczorem z prześlicznym leszczem i zastałem pozamykane...
 — Tak!... nie było nas wczoraj w domu...
 — To też ja sobie pomyślałem... że zapewne pani pojechała z mężem do Paryża rozerwać się trochę...
 — A któż to taki mój mąż?... — zapytała Angela, patrząc na rybaka podejrzliwie.
 — No, ten piękny pan z brodą, którego tu widziałem.
 — To nie mój mąż... mój kocha ny...