Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No179 part03.png

le tego ustronia!... a raczej wyjeżdżali ale tylko na dni kilka!... Wywiem się, czy już powrócili i kto to wie, może jaką dobrą nowinę będę mógł zanieść panu Pawłowi...
 Wskoczył do czółna, zabrał torbę z rybami i wiosłując zręcznie, skierował się ku Angeli, która się zatrzymała i przypatrywała mu ciekawie.
 Przybywszy do brzegu, przystanął.
 — Czy pani dziś ryb nie potrzebuje?... zapytał.
 — A! to ty; coś już nam chciał kiedyś sprzedać swój towar?... — zapytała, poznając go Angela.
 — A ja, do usług pani!...
 — Cóż masz na sprzedanie?...
 — Karpie...
 — Duże?...
 — Spodziewam się!.. — Najmniejszy waży przynajmniej ze trzy fanty...
 — A nie masz węgorzy?...
 — Mam dwa dosyć ładne w rezerwoarze przy czółnie... — z tych węgorzy i jednego karpia, można mieć wspaniałą potrawkę!...
 — Ile chcesz za to wszystko?...
 — Dwanaście franków, dla tego tylko, że to dla pani...
 — No to podpłyń bliżej sztachet i daj dwa węgorze i karpia.