Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No175 part05.png

 — To ta jejmość, wysunie się z pewnością pierwsza... — pomyślał Rajmund.
 I myślał już opuścić swoje miejsce, gdy spostrzegł, że mężczyzna udekorowany, wyciągnął ze swego portfelu buletyn czysty i wsunął go w rękę księdzu, który z kolei podał go znowu kobiecie.
 Ta wzięła pióro i wypełniła blankiet.
 Kości zostały rzucone.
 Rajmund podniósł się, złożył na pułeczce wszystkie przybory swoje, skierował się ku drzwiom wychodowym i zajął miejsce obok Bouvarda, siedzącego w pierwszej ławce.
 — No i cóż?... zapytał ten ostatni.
 — Mamy ich już!... Czy widziałeś gdziem siedział ostatecznie?...
 — Widziałem... po za księdzem.
 — To właśnie złodziej!...
 — Czyż to możliwe?...
 — Nieprawdopodobne a jednak prawdziwe. Mężczyzna udekorowany, siędzący po prawej i kobieta po lewej stronie, to godni jego wspólnicy. Kobieta ma przy sobie książkę skradziona... Ona też wyjdzie pierwsza prawdopodobnie... Ja pójdę za nią.. Ty, Bouvard, weźmiesz w opiekę tego ze wstążeczką i nie opuścisz go dotąd, dopóki się doskonale nie przekonasz gdzie mieszka.
 — Rozumiem!...