Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No172 part04.png

 Zadrżała cała, gdy jej doktór był powiedział:
 — Najdalej za dwa dni zabiorę cię do Paryża...
 — Do Paryża!... Więc porzucić tak zaraz, tak niespodziewanie Petit-Castel i nie zobaczyć się już ze swym młodym rybakiem, a tym sposobem może go już nigdy nawet nie zobaczyć?
 O, ten nieznajomy, ten nieznajomy!... przeczuwała to instynktownie, że jej życie byłoby bez niego złamane.
 Być na zawsze z nim rozłączoną, to nie żyć.
 Paweł tymczasem, owładnięty przez przyjaciela swego Fabiana de Chatelux, nie stawił się pod wierzby.
 Nazajutrz po nocy przepędzonej w gorączce i wśród snów najokrutniejszych, Marta spędziła ranek nad brzegiem rzeki.
 Pawła znowu nie było i czas wlókł się straszliwie.
 Znękana i tak już nocą źle spędzoną, zasmuciła się teraz bardziej jeszcze.
 Nic do ust nie była wziąć w stanie.
 Usiadła na ławeczce pod kasztanami różowemi z książkę w ręku, której jednakże wcale nie czytała i spędziła w ten sposób kilka godzin, spoglądając coraz ku rzece, pochłaniając wzrokiem wszystkie czółna przemykające po Mar-