Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No170 part03.png

skrapulatnie do wskazówek i dotrę do siedmnastej płyty czarnej od lewej strony!... Pod tą to właśnie płytą znajdują się kapitały hrabiego... Całe to stosy papierów bankowych i niezliczone rulony złota!... Wszystko to moje... wyłącznie moje!..
 Antoni Fauvel miał w tej chwili wygląd człowieka zdenerwowanego i rozgorączkowanego nadzwyczajnie.
 Oczy miał błędne, ruchy dzikie i bezładne.
 Pot strumieniem zlewał mu skronie.
 Z pewnym rodzajem namiętności przyciskał drogocenne dzieło do piersi.
 W tej chwili dźwięk dzwonka rozległ się nagle po mieszkaniu.
 Fauvel natychmiast oprzytomniał jakby w zimnej wodzie skąpany.
 W dwóch susach, jakby młodziutki jaki chłopak, podskoczył do ściany, nacisnął sprężynę, która wprawiała w ruch szafę biblioteczną, wrzucił do czarnego gabinetu „Czerwony Testament,“ doprowadził wszystko z powrotem do zwykłego porządku i potem dopiero poszedł otworzyć.
 Niecierpliwy gość zadzwonił właśnie po raz drugi.
 Gościem tym był Jakób Lagarde.
 — Dzień dobry! kochany panie Fau-