Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No142 part06.png

rzekł Jakób — powiadam, że niepotrzebujesz się pan obawiać...
 — Czy pewnym tego jesteś doktorze?...
 — Najpewniejszym?... W jakim wieku jest syn pański?
 — Ma lat dziewiętnaście.
 — Co porabia?
 — Przygotowuje się do egzaminu do szkoły politechnicznej.
 Jakób zwrócił się do Pascala.
 — No i co kochany Rambercie, cóż myślisz o mojej dyagnozie? — zawołał. Nie mówiłem, że ten młody człowiek wyczerpuje się pracą nadmierną?
 — Ja wiem dobrze, że się pan nie mylisz! — odrzekł Pascal z ukłonem.
 — Ja słyszałem również, że pan to mówiłeś — rzekł Rajmund — i zostałem zdumiony. Mój syn rzeczywiście dużo pracował... za dużo może. Chciwy jest wiedzy, tak, że nie daje się powstrzymać...
 — Trzeba jednak, aby zaprzestał pracować! — Od tej chwili, aż do nowego mego zalecenia, powinien pozostać bezczynnym... Czuwaj pan aby się odżywiał jak najstaranniej, niech jada mięso z krwią, pije stare wina Burgundzkie i Bordeaux, Niech oddycha świeżem powietrzem, niech używa dużo ruchu... Szczególniej, powtarzam to jesz-