Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No134 part09.png

kę, a trącając się ze swoim przyjacielem dodał:
 — Za zdrowie twoje towarzysza!...
 — Za twoje stary łotrze!... Za dobre nasze powodzenie! za miliony nasze...
 — Teraz połóżmy się spać!...
 — Czyż nie otworzymy przede wszystkiem testamentu hrabiego?...
 — Niechże cię... zapomniałem!... Co bo nas jednak obchodzi ten testament?... Wiemy przecie, że nieboszczyk nie zrobił nas głównymi spadkobiercami.
 — Nie warto doprawdy czytać...
 — A ja sądzę, że to jest rzeczą konieczną.
 — Dla czego?...
 — Aby się dowiedzieć, czy drugi egzemplarz nie został złożony u jakiego notaryusza... toby było rzeczą bardzo niebezpieczną dla nas, przy sprzedaży papierów wartościowych.
 — Racya — odrzekł Pascal — trzeba przeczytać. Musi to być dokument bardzo zresztą ciekawy, be mój ex-pryncypał był osobistością niezmiernie oryginalną .
 Poszukał po kieszeniach scyzoryka, aby otworzyć kopertę.
 Jakób Lagarde słuchając Pascala, bawił się złotym medalem i obracał go na wszystkie strony.