Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No134 part04.png

sze fiakry włóczą się po całych nocach...
 Przy stacyi kolejowej, zastali rzeczywiście stojące dwa, czy trzy fiakry.
 Wsiedli do jednego z nich i rozkazali stangretowi, zawieźć się do hotelu Parlamentu.
 Obaj upadali ze znużenia i umierali z głodu, to też zaledwie wysiedli, zażądali od numerowego, ażeby im przyniósł na górę chleba, mięsiwa i dwie butelki wina burgundzkiego.
 — Czy zabierzemy się do jedzenia zanim otworzymy szkatułkę?... zapytał Jakób ciekawie...
 — Naturalnie — bo ja nie mam już wcale siły i słabo mi się robi..
 Rzeczywiście krople zimnego potu wystąpiły łotrowi na skronie.
 Zbladł okropnie i padł na stojące po za nim krzesło. Nie spał od czterdziestu czterech godzin!..
 — Jesteś naprawdę znużony kochany przyjacielu! — powiedział Jakób — ale szklanka dobrze ocukrzonego wina, wzmocni cię i orzeźwi.
 I zaraz zajął się przygotowaniem napoju.
 Pascal wychylił płyn i poczuł się orzeźwionym i wzmocnionym.
 — Trochę mięsa do reszty cię pokrzepi...