Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No134 part03.png

w stronę, gdzie przechodzi ulica Champ-d’Asile.
 Pascal oryentował się parę minut a potem ruszył szybkim krokiem, Jakób podążał za nim.
 Wkrótce doszli do muru, do którego przytykały pomniki.
 — Tutaj trzeba się będzie przeprawić szepnął Pascal — przejdziemy jak po schodach...
 Wdrapał się na jeden z pomników i dostał na wierzch muru.
 Z tej wysokości, spojrzał w jednę i drugą stronę ulicy.
 — Niema nikogo! — szepnął — noc ciemna, księżyc się schował, a jedna zaledwie pali się latarnia gazowa! Wszystko jak najlepiej!... zrób tak, jak ja...
 Zaraz też głowa Jakóba ukazała się nad murem.
 — Rzuć mi szkatułkę — odezwał się Pascal. — Dobrze — już ją mam... teraz jeżeli się boisz przeskoczyć, uchwyć się silnie dwoma rękami za szczyt muru i zsuń się po nim.
 Za chwilę doktór stał obok Pascala.
 — Teraz trzebaby poszukać jakiego powozu... — Czuję, że nie dojdę piechotą do placu Madelaine...
 — Dojdźmy do stacyi Montparnasse. Potrzeba na to pięciu minut. Tam zaw-