Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No131 part04.png

 — Czyż Paryż ci się nie podoba?
 — Nie znam Paryża... opuściłam go małem dzieckiem... á teraz boję się go, nie wiem dla czego. Ten hałas, ten ciągły ruch gorączkowy, budzi we mnie obawę... Wolałabym spokojne życie wiejskie, nad to ożywione życie paryzkie!...
 — A my takie niestety życie zmuszeni będziemy prowadzić...
 — Przyzwyczaję się do niego doktorze — odpowiedziała Marta z mimowolnem westchnieniem..
 Jakób ciągnął dalej:
 — No naturalnie, że będziemy także i my mieli pewne godziny wypoczynku i będziemy je przepędzać razem z wami w Petit-Castel, tak nazywa się willa w której będziecie mieszkały...
 — Wszystko z pewnością, dobrze będzie – wtrąciła żywo Angela, ale potem o tem, teraz kochana Marto trzeba nam się przygotować do drogi... Idę do domu po bieliznę i różne potrzebne graciki — a nie będę wcale marudzić... za godzinę z całym pakunkiem będę z powrotem.
 — Ja także zaraz będę gotowa — zawołała prawie wesoło Marta i odeszła do swojego pokoju.
 Kiedy wyszła, Pascal zbliżył się do Angeli.