Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No129 part04.png

słabe opaski, które prawo czyni nienaruszalnemi.
 Skończywszy czynność w gabinecie, udał się sędzia do innych pokojów.
 Pałac był obszerny — opieczętowanie trwało długo.
 Siódma godzina biła, gdy podpisano ostatni protokół.
 Sędzia pokoju polecił Jeromowi, ażeby zwołał całą służbę hrabiego.
 Za chwilę stanęli wszyscy.
 — Wezwałem was — powiedział sędzia — do złożenia przysięgi jakiej prawo wymaga. Przysięgnijcie, że żaden z was nic z tego co tu było nie naruszył i że żaden z was nie wie, czy kto czego nie zabrał ztąd czasami? — Zauważcie sobie dobrze, że nie posądzam was o nic. — Prawo wymaga odemnie takiego zapytania i takiej od was przysięgi...
 Służący jeden po drugim, wykonali żądaną przysięgę, poczem każdy się podpisał w protokole.
 Znowu sędzia pokoju zabrał głos i odezwał się do kamerdynera:
 — Jeromie Vilard, naznaczam cię dozorcą pieczęci. Czy obowiązki te przyjmujesz?...
 — Przyjmuję panie sędzio.
 — Pamiętaj, że pociągają one za sobą wielką odpowiedzialność.