Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No128 part09.png

 Podniósł się po chwili, bo czekały nań konieczne do spełnienia obowiązki.
 Pozamykał wszystkie drzwi, z wyjątkiem drzwi od pokoju zmarłego; zwołał służbę, aby ją powiadomić o smutnym jaki zaszedł, wypadku.
 Hrabiego kochali wszyscy ― a lubo codzień spodziewali się jego śmierci, opłakiwali go gorąco.
 Wszyscy od czasu śmierci brabiny i jej córki, nosili czarną żałobną liberyę.
 Jerome poprowadził ich do pokoju nieboszczyka, gdzie poklękali i pomodlili się szczerze.
 Poczciwi ludzie żałowali dobrego pana, jakby własnego ojca.
 Jerome posłał następnie po doktora, który nie kazał czekać na siebie i po przybyciu skonstatował śmierć, którą dawno przewidywał.
 Potem udał się do notaryusza, który był jednocześnie wielkim przyjacielem hrabiego.
 Notarysz nazywał się Pérollet i mieszkał na ulicy Condé.
 Dowiedziawszy się co zaszło, rzekł:
 — Przychodzisz zapewne zasięgnąć rady mojej, kochany Jerome?... przychodzisz mnie zapytać, jak się masz zachowywać?..
 — Tak właśnie, proszę pana...