Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No128 part04.png

 Hrabia Filip osłabł nadzwyczajnie.
 Moźnaby powiedzieć, że pielgrzymka na cmentarz Mont-parnasse, wyczerpała resztkę jego życia.
 — Jerome — rzekł do służącego, czuję się bardzo słabym mój przyjaciela...
 — Tego się właśnie obawiałem! — mruknął służący. — Trzeba się posilić koniecznie panu hrabiemu.
 — Nie potrzebuję posiłku, lecz spoczynku. Nie będę nic jadł dziś wieczór...
 — A to także! To właśnie byłoby najgorsze. Musi pan hrabia zjeść cokolwiek, chociażby jajko... musi się napić trochę wina. To konieczne...
 — Niepodobna mój przyjacielu...
 — Dla czego?...
 — Nie przeszłoby mi nic przez gardło... — Potrzebuję snu tylko... zamiast do stołu, pójdę do łóżka... Gdybym musiał postać, albo posiedzieć jeszcze trochę, czuje żebym zemdlał...
 — To niech przynajmniej pan hrabia weźmie lekarstwo?...
 — Dobrze.
 Głos Filipa Thonnerioux stał się głuchy, urywany — febryczne dreszcze wstrząsały całem ciałem.
 Głowę miał gorącą, a ręce jak lód zimne.