Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No122 part07.png

 Zapanowało milczenie.
 Co to znowu może znaczyć?...
 Biedna kobieta przejęta najwyższą obawą, zaczęła wołać głosem przytłumionym...
 — Marto!... Marto!...
 Nieprzytomne dziecko nie mogło ani słyszeć, ani odpowiedzieć...
 Coraz bardziej przerażona Perina, zaczęła wołać znowu: Marto!... Marto!...
 Nie odebrała żadnej odpowiedzi.
 — Boże mój, co to jest? cóż się to dzieje? — Co znaczył ten krzyk i ten odgłos... co znaczy to milczenie? — Marcie widocnie przytrafiło się jakieś nieszczęście!...
 Przerażona matka idąc za głosem swego serca, zapomniała o sobie, o swojem osłabieniu, odrzuciła kołdrę, zeszła z łóżka i ku drzwiom się skierowała.
 Zachwiała się jednakże i musiała chwycić za krzesełko, ażeby nie upaść.
 O cofnięciu się pomimo to niepomyślała.
 Z energią, której nie podobna było przypuszczać w kobiecie znękanej taką ciężką chorobą, czepiając się rzeczy i ścian, dowlekła się do drzwi pokoju.
 Wyglądała jak szkielet sztucznie poruszany.
 Otworzyła sobie nie bez trudności.