Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No121 part03.png

trzymała się i odpowiedziała z uśmiechem:
 — Lepiej proszę pana... daleko lepiej.
 — Prawdziwie to szczęśliwa nowina i bardzo się z niej cieszę... — Był doktór?
 — Był... Wyszedł przed pięciu minutami, zupełnie zadowolony i pozwolił już nawet posilać się trochę.
 — Nie wspominała ma pani naturalnie, o wczorajszych odwiedzinach Thompsona.
 — O! panie cóż znowu, jakżebym mogła była powiedzieć...
 — Bardzo pani dobrze zrobiła. Niech pani raczy po powrocie złożyć pani Grand-Champ moje najgłębsze uszanowanie.
 Młoda kobieta skłoniła się uprzejmie i zbiegła ze schodów.
 Pascal wszedł do sali restauracyjnej, aby tu czekać Jakóba Lagarde.
 Marta wstąpiła przede wszystkiem do apteki, gdzie jej za pół godziny obiecano przyrządzić lekarstwa.
 Z apteki udała się do tego sklepu złotniczego, w którym parę dni temu sprzedała kwity zastawne.
 Przypominają sobie czytelnicy, że złotnik za medal złoty, który nosiła na szyi, a który miał jej po dojściu do