Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No118 part11.png

wróćmy zatem do naszych dwóch byłych więźniów, pozostawionych w oberży przy śniadaniu.
 Najadłszy się, Pascal napisał list do Angeli do Paryża i oddał go na pocztę, a potem wziął Jakóba Lagarde pod rękę i powiedział:
 — Teraz chodź mój stary, udamy się trochę za miasto, aby się podelektować naturą...
 — Tem chętniej się na to zgadzam, odpowiedział Lagarde, że będzie to bardzo hygienicznie...
 Okolice Joigny prześliczne są, na prawym szczególnie brzegu Yonny.
 Jak oko może zasięgnąć, wszędzie łąki i łąki, poprzerzynane gdzie niegdzie gaikami drzew cienistych.
 Horyzont ten skąpany w mgle porannej, lub spowity w ciepłą rosę wieczorną, przedstawia się niezmiernie uroczo.
 Jakób, który znał doskonale rodzinne strony swoje, poprowadził do takiego gaiku przyjaciela, jedną z dróżyn prześlicznych.
 Zapalili cygara i usiedli w cieniu drzew.
 Pascal zabrał głos.
 — Kochany Jakóbie rzekł — muszę ci się wytłomaczyć ze słów, które cię zapewne zdziwiły, muszę ci się wytłómaczyć i przekonać, że miałem racyę