Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No117 part15.png

właścicielką małego magazynu nowości, który sprzedała po śmierci męża... Jechały do Paryża i zamierzały kupić tam sobie sklep jaki. Wtem na kolei matka zachorowała tak mocno, iż musiały się zatrzymać w Joigny. Zamieszkały u mnie — a leczy chorą najlepszy doktór w mieście.
 — Pascal przysłuchiwał się z zajęciem opowiadaniu oberżysty.
 — Więc tamta pani jest wdową? — zapytał.
 — Tak lubo doktór znajduje w stanie jej zdrowia jakieś niby polepszenie, ja mam przeczucie, że biedna pani Grand-Champ chorą jest śmiertelnie, i że córka jej niedługo zostanie sierotą...
 — Jest tak piękną, że da sobie radę na pewno — odezwał się Pascal.
 — I ja bym tak samo myślał, ale jest zanadto rozsądną i niewinną...
 — Czy pan naprawdę tak sądzisz?... zapytał młody człowiek z niedowierzającym uśmiechem.
 — Oh! co do jej uczciwości, to włożyłbym rękę w ogień!.. To różyczka prawdziwa... Uprzedzam pana, że nie warto z nią zaczynać!
 — Daj pan pokój.. Właśnie z naiwnemi dziewczętami daleko łatwiej sobie poradzić...
 — Może być; ale gdyby tak się stać