Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No117 part04.png

 — Właściwie powinienem uiścić zapłatę w mieszkaniu pani — ale ufam oto pieniądze...
 Położył cztery luidory.
 Młoda kobieta schowała pieniądze i miała już wychodzić, zatrzymała się atoli jeszcze.
 — Czy pani nie zapomniała czego? zapytał złotnik.
 — Nie, tylko chciałam się zapytać, wiele by też dał mi pan za ten przedmiot...
 Mówiąc to, wyciągnęła czerwony jedwabny sznureczek, na którym miała zawieszony na szyi obszyty w kawałek materyi jakiś przedmiot.
 — Co to takiego? — zapytał zaintrygowany kupiec.
 — Medalion.. pamiątka... talizman. Rzecz bardzo droga, ale okoliczności, mogą mnie zmusić do rozstania się ź nim pomimo woli... Wiele by mi pan dał za to?...
 Odwiązała sznureczek i podała medalion złotnikowi.
 Wziął go i zaczął się przypatrywać uważnie.
 — To bodaj złoto — po obu stronach daty i wyrazy wyrznięte przepysznie. Ciekawa rzecz... Pozwoli pani, że sprobuję metal kamieniem probierczym.
 — Proszę pana.