Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No117 part02.png

 Złotnik spojrzał na kwity i zaczął czytać głośno:
 „Zegarek damski, para kolczyków, medalion z łańcuszkiem, dwa pierścionki, jeden z nich z perełką.
 — Pani zapewne wie, że Mont de-Pieté daje pożyczki do wysokości wartości złota?...
 — Wiem panie...
 — Nie mogę, zatem dać, pani wielkiej sumy za te kwity.
 — Boże drogi — szepnęła Marta — byleby tyle tylko, iżby wystarczyło na dni kilka, do czasu nadejścia lista z pieniędzmi, to i tak byłabym zadowoloną. Proszę pana tylko o rzecz jednę.
 — O co takiego?...
 — Aby pan ocenił najsumienniej.
 — Gdybym nie był sumiennym, to byłbym daleko z pewnością bogatszym aniżeli jestem, daleko byłbym bogatszym!...
 Złotnik zaczął znowu odczytywać wykaz skromnych kosztowności i liczyć.
 Nagle podniósł głowę.
 — Nie mogę proszę pani dać więcej nad osmdziesiąt franków...
 Marta zadrżała.
 — Ośmdziesiąt franków! — powtórzyła zgnębiona. — To proszę pana za bardzo mało...
 — To sprawiedliwie tyle warte...