Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No116 part14.png

 — Do apteki.. — Czy nie potrzeba ci czego przed mojem wyjściem?
 — Pić mi się chce straszliwie.
 Córka podała matce filiżankę ziółek i wyszła z pokoju, zamykając drzwi za sobą.
 Od wczoraj rano, biedne dziecko nie miało nic a nic w ustach.
 Trzymała się siłą woli jedynie.
 Nogi pod nią drżały, pot zimny występował jej na skronie.
 — Trzeba coś przejeść — powiedziała sobie. — Czuję się niezmiernie osłabioną i mogę nie wytrwać, a któżby w takim razie pielęgnował biedną matkę?
 Znalazła się przed sklepem piekarza.
 Kupiła bocheneczek chleba, w sklepie kolonialnym tabliczkę czekolady i poszła dalej, zajadając podczas drogi ten skromny posiłek.
 Marta była już kilka razy na mieście.
 Obok biura Mont-de-Pieté zauważyła sklep złotnika, albo raczej przekupnia różnych wyrobów złotych i srebrnych.
 W wystawie sklepowej pomiędzy różnemi kosztownościami, położoną była karta z napisem:
 „Przyjmuje się zastawy i nabywa kwity lombardowe.“
 Do tego to sklepu, udała się biedna dziewczyna.