Strona:PL Czerwony testament by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No110 part06.png

 Wszyscy urzędnicy biblioteki znali już pana de Thonnerieux, skłonili mu się więc z uszanowaniem — a jeden z nich zapytał:
 — Jakże zdrowie pana hrabiego?
 Starzec potrząsnął smutno głową.
 — Wcale nie tęgie — odpowiedział.
 — Może pan zadużo pracuje?...
 — O nie, to wcale nie ta przyczyna?…..
 — A więc cóż to takiego? — Nie wygląda panna chorego..
 — Bo też i nie jestem chory, ale wiek... ma swoje prawa. Lat z każdym rokiem przybywa, ale sił nie przybywa...
 — Już dosyć dawno nie mieliśmy przyjemności widzieć pana hrabiego...
 — Trzy miesiące blízko...
 — Jakie dzieło życzy sobie pan hrabia?...
 — Doprawdy, że nie umiem odpowiedzieć dokładnie...
 Muszę gmerać w najrozmaitszych przedmiotach... Racz mi pan podać, je żeli łaska, ostatni tom z katalogu Bruneta...
 — Służę w tej chwili.
 I niebawem pomocnik bibliotekarza podał hrabiemu książkę dosyć grubę, z którą p. de Thonnerieux powrócił na swoje miejsce.
 Gdy się oddalił, jeden z nowo przy-