Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 347.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Synagoga była obrazem, i przeto nie ginęła; i była tylko obrazem, i przeto zginęła. Był to obraz, który zawierał prawdę, to też przetrwał, dopóki nie przestał zawierać prawdy.
Mój wielebny ojcze, wszystko to się działo obrazowo. Inne religje giną; ta nie ginie.
Cudy ważniejsze są niż myślicie: posłużyły do założenia, i posłużą do trwania Kościoła, aż do Antychrysta, aż do końca.
Dwaj Świadkowie.
W Starym Testamencie i w Nowym, cudy dzieją się przez umocowanie obrazów. Zbawienie, albo też rzecz bezużyteczna, chyba dla pokazania iż trzeba się poddać Pismu: obrazy sakramentów.

853.

Trzeba oględnie sądzić o zarządzeniach bożych, mój ojcze.
Św. Paweł na wyspie Malcie[1].

855.

Przyjmuję iż wierzy się w cudy; wy zniekształcacie religję albo na rzecz swoich przyjaciół, albo przeciw swoim nieprzyjaciołom. Rozrządzacie nią wedle ochoty.

856.

O cudzie. — Jako Bóg nie uczynił rodziny bardziej szczęśliwej, niechaj też i sprawi aby nie było bardziej wdzięcznej.[2]




PRZYCZYNEK DO DZIAŁU XIII.
Pytania o cudach, przedłożone przez Pascala księdzu de Saint Cyran[3].

Oto główne punkty, o które mam zapytać X. de Saint-

  1. Act. Apost. XXVIII, 1—10.
  2. Aluzja do cudu w Port-Royal, który się objawił cudownem uleczeniem siostrzenicy Pascala, Małgorzaty Périer.
  3. P. de Barcos, opat Saint Cyran (po wuju swoim, Du Vergier de Hauranne, znanym pod nazwiskiem Saint-Cyran) cieszący się wysoką powagą w zgromadzeniu Port-Royal.