stusa[1]; tak więc, gdyby Chrystus nie był Mesjaszem, wprowadziłby jawnie w błąd; ale Antychryst nie może wprowadzić w błąd. Kiedy Chrystus przepowiedział cudy Antychrysta, czyż zamierzał niweczyć wiarę we własne cudy?
Mojżesz przepowiedział Chrystusa i kazał iść za nim[2]; Chrystus przepowiedział Antychrysta i zabronił iść za nim.
Niepodobieństwem było, aby, za czasów Mojżesza, ktoś zachował swą wiarę dla Antychrysta, który był im nieznany; ale bardzo jest łatwo, za czasu Antychrysta, uwierzyć w Chrystusa, już znanego.
Niema żadnej racji wierzenia w Antychrysta, któraby nie była racją aby wierzyć w Chrystusa; ale są w Chrystusie racje, których niema w tamtym.
Sędziowie, XIII, 23: „Gdyby Pan chciał nas uśmiercić, nie byłby nam pokazał wszystkich tych rzeczy”.
Ezechjasz, Sennacheryb[3].
Jeremjasz[4]. Ananjasz, fałszywy prorok, umiera siódmego miesiąca.
II Mach. III[5]. Świątynia bliska złupienia i cudownie ocalona. — II., Mach., XV[6].
II Król. XVII[7]. Wdowa do Eljasza, który wskrzesił dziecko: „Z tego poznaję, że słowa twoje są prawdą”.
III Król., XVIII, 25 sqq.: Eljasz z prorokami Baala.
Nigdy, w sporze o prawdziwego Boga, o prawdziwość religji, nie zdarzył się cud po stronie błędu a nie prawdy.
Spór. — Abel, Kain[8]; Mojżesz, czarnoksiężnicy[9]; Eljasz, fałszywi prorocy;[10]; Jeremjasz, Ananjasz[11]; Micheasz, fałszywi prorocy[12]; Chrystus, Faryzeusze[13]; św. Paweł, Bar-
