czyhających na jego śmierć, ujarzmiciel jednych i drugich, niweczący i kult Mojżesza w Jeruzalem, która była jego ośrodkiem, a z której on robi swój pierwszy Kościół, i kult bałwanów w Rzymie, który był jego ośrodkiem, a z którego on robi swój główny Kościół.
Proroctwa. — Iż Jezus Chrystus będzie po prawicy, podczas gdy Bóg ujarzmi mu jego nieprzyjaciół.
Zatem nie ujarzmi ich sam.
„... Iż wówczas nie będzie się już uczyło bliźniego swego, mówiąc: Oto Pan, gdyż Bóg da się uczuć wszystkim.”[1] — „Synowie wasi będą prorokowali.”[2] — „Pomieszczę mego ducha i mój lęk w waszem sercu.”[3]
Wszystko to znaczy to samo. Prorokować, to znaczy mówić o Bogu, nie przez dowody z zewnątrz, ale przez wewnętrzne i bezpośrednie poczucie.
Iż pokaże ludziom doskonałą drogę (Iz., II, 3).
I nigdy nie przyszedł, ani przed, ani po nim żaden człowiek, któryby uczył czegoś boskiego zbliżonego temu.
...Iż Jezus Chrystus będzie mały w swoich początkach, a urośnie później. Mały kamień Daniela.
Gdybym wogóle nic nie słyszał o Mesjaszu, mimo to, po tak cudownych proroctwach biegu świata, których widzę spełnienie, spostrzegam że to jest boskie. A gdybym wiedział, że też same księgi przepowiadają Mesjasza, byłbym pewien że przyjdzie. I widząc, iż znaczą swój czas przed zburzeniem drugiej świątyni, powiedziałbym, że przyjdzie.
Proroctwa. — Iż żydzi odtrącą Chrystusa, i że Bóg odtrąci ich dla tej przyczyny. Iż winna latorośl wybrana
