dobrze że to królestwo doczesne ma ustać, powiadają, iż będą bez króla i bez książęcia, i to długo. Ozeasz, III, 4.
Non habemus regem nisi Caesarem[1]. Zatem, Chrystus był Mesjaszem, skoro nie mieli innego króla prócz obcego, i skoro nie chcieli innego.
„Nie mamy króla prócz Cezara”.
Daniel, II. „Wszyscy wasi wróżbici i mędrcy nie mogą ci wyjawić tajemnicy której się domagasz. Ale jest w niebiesiech Bóg, który to może i który odsłonił ci we śnie rzeczy mające nadejść na ostatku czasów. (Musiał mu snać ten sen bardzo leżeć na sercu.)
„I nie moją to własną wiedzą poznałem tę tajemnicę, ale objawieniem tego samego Boga, który mi ją odsłonił, iżbym ją uczynił jawną w twojej obecności.
„Sen twój był tedy tego rodzaju. Widziałeś wielki posąg, wyniosły i straszliwy, wznoszący się prosto przed tobą: głowa jego była ze złota; piersi i ramiona ze srebra; brzuch i uda ze spiżu; a nogi były z żelaza, ale stopy były częścią z żelaza a częścią z gliny. Patrzałeś nań ciągle w ten sposób, aż kamień nieociosany ręką ugodził posąg w nogi żelazne wraz i glinane, i skruszył je.
„I wówczas rozsypało się w pył i żelazo, i glina i spiż, i srebro i złoto, i rozprószyły się w powietrzu; ale ten kamień, który ugodził posąg, urósł w wielką górę i napełniła świat cały. Oto jaki miałeś sen, a teraz dam ci jego wykład.
„Ty, który jesteś największym z królów i któremu Bóg dał potęgę tak rozległą, iż jesteś groźny wszystkim narodom, wyobrażony jesteś przez tę złotą głowę którą widziałeś. Ale inne panowanie nastapi po twojem, i nie będzie już tak potężne; a potem przyjdzie jeszcze inne, spiżowe, które rozpostrze się po całym świecie.
- ↑ Joan.,, XIX, 15: „Nie mamy króla prócz Cezara“.
