zataczaj się, ale nie z pijaństwa, Bóg bowiem odurzył twego ducha: zasłoni ci oczy, zamroczy twoich książąt i proroków, mających widzenia.” (Daniel, XII. Niegodziwcy nie zrozumieją, ale ci, którzy będą dobrze nauczeni, zrozumieją”. Ozeasz, ostatni rozdział, ostatni werset, powiada: „Gdzie jest mędrzec? zrozumie te rzeczy,” etc.). A widzenia wszystkich proroków będą dla was jako zapieczętowana księga, którą jeśli dać uczonemu człowiekowi, i zdolnemu ją przeczytać, powie: Nie mogę przeczytać, zapieczętowana jest; a kiedy ją dać tym, którzy nie umieją czytać, powiedzą: Nie znam liter.
I Pan powiedział mi: Ponieważ ten lud czci mnie wargami, ale serce jego jest bardzo daleko ode mnie (otoć tego racja i przyczyna; gdyby bowiem uwielbiali Boga sercem, rozumieliby proroctwa), i ponieważ służyli mi jedynie na ludzkie sposoby; dlatego, do wszystkich innych rzeczy, sprowadzę na ten lud zdumiewający dziw, i cud wielki i straszny; iż rozum mędrców zginie, i pojęcie ich zamroczy się.
Proroctwa. Dowody boskości. — Iz. XLI: „Jeżeli jesteście bogami, zbliżcie się, oznajmcie nam rzeczy przyszłe, nakłonimy serce nasze do waszych słów. Nauczcie nas rzeczy które były na początku, i przepowiadajcie te które mają nadejść.
„W ten sposób przekonamy się że jesteście bogami. Róbcie dobre albo złe, jeżeli możecie. Patrzmyż tedy i rozważajmy to społem. Ale wy nie jesteście niczem, jesteście jeno plugastwem, etc. Kto z was pouczy nas (przez autorów współczesnych)[1] o rzeczach uczynionych od początku i praczasów? iżbyśmy mu powiedzieli: Tyś jest sprawiedliwy. — Niemasz takiego, któryby nam to powiedział, ani przepowiedział przyszłość.”
Iz. XLII: „Ja, który jestem Panem, nie użyczam mojej chwały innym. To ja dałem przepowiadać rzeczy ktore się zdarzyły, i przepowiadam jeszcze te które mają nadejść. Śpiewajcie je nową pieśnią Bogu po całej ziemi.
- ↑ Por. fragm. 628.
