Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 269.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

magis hi simul confregerunt jugum, ruperunt vincula. Idcirco percussit eos leo de sylva, pardus vigilans super civitates eorum.[1]
Jer. V, 29: Numquid super his non visitabo, dicit Dominus? Aut super gentem hujuscemodi non ulciscetur anima mea?[2]
Jer. V, 30: Stupor et mirabilia facta sunt in terra.[3]
Jer. V, 31: Prophetae prophetabant mendacium, et sacerdotes applaudebant manibus, et populus meus dilexit talia: quid igitur fiet in novissimo ejus?[4]
Jer. VI, 16: Haec dicit Dominus: State super vias, et videte et interrogate de semitis antiquis quae sit via bona et ambulate in ea; et invenietis refrigerium animabus vestris. Et dixerunt: Non ambulabimus.
Et constitui super vos speculatores, audite vocem tubae. Et dixerunt: Non audiemus.

Ideo audite, gentes, quanta ego faciam eis. Audi terra: ecce ego adducam mala, etc.[5]

  1. „Tedym ja rzekł: Podobno ci nędzni są, głupio sobie poczynają; bo nie są powiadomieni drogi Pańskiej, i sądu Boga swego. Pójdę do celniejszych i będę mówił do nich; bo oni są powiadomieni drogi Pańskiej; ale i ci wespół połamali jarzmo, potargali więzy. Przetoć ich pobije lew z lasu, lampart czyhać będzie u miast ich.“
  2. „Izali dlatego nie nawiedzę ich? mówi Pan; iżali się nad narodem takowym nie będzie mścić dusza moja?“
  3. „Rzecz dziwna i sroga dzieje się w tej ziemi.“
  4. „Prorocy fałszywie prorokują, a kapłani przyklasują rękami, a lud mój kocha się w tem: czegożbyście naostatek nie uczynili?“
  5. „Tak mówił Pan: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieżkach starych, któraby była dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili. „A gdym postanawiał nad wami stróżów, mówiąc: Słuchajcie głosu trąby! tedy mawiali: Nie będziemy słuchać. „Przetoż słychajcie, o narody, co Ja im uczynię. Słuchaj, ziemio, oto przywiodę złe, etc.“