mocy jest wyjść z niewoli djabła, są wprawdzie uczniami, ale nie prawdziwymi uczniami.
Prawo nie zniweczyło natury, ale oświeciło ją; łaska nie zniweczyła prawa, ale wprowadziła je w czyn.
Wiara otrzymana przy chrzcie jest źródłem całego życia chrześcijan i nawróconych.
Łaska będzie zawsze w świecie — a także natura — tak iż jest ona poniekąd naturalna. I tak, zawsze będą na nim pelagjanie, i zawsze katolicy, i zawsze walka; ponieważ pierwsze narodziny czynią jednych, a łaska drugich narodzin czyni drugich.
Prawo zniewalało do tego, czego nie dawało. Łaska daje to, do czego zniewala.
Cała wiara polega na Chrystusie i na Adamie, a cała moralność na pożądliwości i łasce.
Niema nauki bardziej pożytecznej człowiekowi niż ta oto, która poucza go o jego podwójnej zdolności otrzymywania i tracenia łaski, z przyczyny podwójnego niebezpieczeństwa na które jest wciąż narażony: rozpaczy lub pychy.
Filozofowie nie zalecali uczuć odpowiadających tym dwom stanom.
Wzbudzali poczucia czystej wielkości, a to nie jest stan człowieka.
Wzbudzali poczucia czystego poniżenia, a to nie jest stan człowieka.
Trzeba poczucia poniżenia, nie z natury, lecz z pokuty; nie aby w niem pozostać, ale aby iść ku wielkości. Trzeba poczucia wielkości, nie z zasługi ale z łaski, i po przejściu przez poniżenie.
