Strona:PL Aleksander Brückner-Psałterze polskie do połowy XVI wieku 34.jpeg

wzór krak. znał imieć jeszcze, daje 77, 41 ani wierni y miani są w zakonie jego — flor. ani wierni miani; i obrócili sie są, jak w flor., ale w puł. obrócili sie, podobnie tamże w wierszu 47 nie są wspominali krak., ale nie wspominali puł.; w 51 i dał... roboty jich kobyłkam krak. — puł.
 Przytaczamy kilka wierszy identycznego przekładu: 77, 60 i wyrzucił od oblicza ich pogany i losem rozdzielił im ziemię w powrózku rozdzielenia krak. — puł., 79, 14 i 15 skaził ją wieprz z lasa i osobny zwierz wypasł jest ją; boże mocy obróci się, weźrzy z nieba i widź i nawiedź winnicę tę — puł., tylko popasł zamiast wypasł; 90, 12 i 13 w ręku nosić będą ciebie, aby snadź nie uraził o kamień nogi twej, na żmiji i na bazyliszku chodzić będziesz i podepcesz lwa i smoku; w puł. szyk inny, będą nosić, będziesz chodzić, błąd gramatyczny: nogę twoję, na żmiju i smoka, ale flor. ma również smoku i wszystko inne jak krak., nie jak puł.! Wiersze 4—6 brzmią w krak.: Piecoma swoima zasłoni tobie i pod pierzym jego nadzieję będziesz miał; szczytem ogarnie ciebie prawda jego, nie będziesz się bać od bojaźni nocnej; od strzały latającej we dnie, od pokusy przychodzącej w ciemnościach, od uciśnienia i odediabelstwa przepołudniego — nadzieję mieć zamiast pwać, jak zawsze, również pierze zamiast piór, ale zresztą jak flor. i puł., a więc szczytem scuto (tarczą Wróbl), plecyma scapulis (ramionmi Wróbl) itd., zaszczycenie protectio itd., chociaż na innych miejscach i krak. szczytu nieraz już unika; strach (timor) zastąpiono bojaźnią, a negotio perambulante puł. orędziem, flor. potrzebizną, Wróbl sprawą oddał, pokusa jest glosą, nie tłumaczeniem; również incursus wcale wolno wyłożono, dosłowniej puł. nabój, flor. bieg! Wróbl zabieżenie, nabój nie pomylone z nabieg,. jak Nehring przypuszcza, lecz por. czeskie nabojný napadający, offensiv.
 Ps. 91, 1 powtarza się zwykły błąd, altissime (voc.) wyłożono jako przysłówek, nawyszej (wysoce flor.); 3 in decachordo psalterio — w żołtarzu o dziesięci strun, puł. w d. s. żołtarzu, ale flor. ma jeszcze pierwotniejsze żałtarz, jak Czesi i Niemcy (salter), co Polacy do słowa ołtarz upodobnili; w psalmie 32, 2 ma jednak krak. w gęślach, zamiast żołtarza i żałtarza tamtych. Quam magnificata sunt opera tua — jako barzo uwielmożony są działa twoje krak., wielika są sie uczyniła puł. itd., wielmożyć charakterystyczny termin tekstu krak., który i Wróbl nieraz powtarza, flor. go wcale nie ma (wielikoczynić. wieliczyć, wielbić zamiast tego); 6 i szalony nie urozumie tych rzeczy (jak zawsze w krak. tego flor., w puł. tylko urozumie). 9 Iże oto nieprzyjacielowie twoi krak., jak zawsze zamiast: bo owa nieprzyjaciele twoi puł. flor. — ale w powtórzeniu tego: i. o. nieprzyjaciele krak., krak. i w gen. ma