Zawod Szyłkiński, który nazywają też wprost Szyłka, położony jest pod 52° 40' 45'' szerokości a 136° 15' 20'' długości (od Ferro) geograficznej. Rzeka płynie tu szerokiem korytem[1] w ciasnej dolinie, zamkniętej ponuremi górami. Wązka przestrzeń między lewym brzegiem rzeki a wysoką skalistą ścianą gór zabrzeżnych, służy za posadę Szyłkińskiemu Zawodowi. Na tym pasku ziemi ciągną się z pół mili dwa rzędy domków i chałup, które tworzą główną ulicę osady. Plac, na którym stoi cerkiew, i kilka małych przecznic niezmieniają przeciągłego kształtu osady.
Ulice są niebrukowane, lecz z powodu piaszczystego i kamienistego gruntu błota prawie nigdy nie bywa. Obszerne podwórza i ogrody warzywne pomiędzy domami rozszerzają osadę, która ma 2,000 mieszkańców.
W Szyłce niema ani jednego murowanego budynku. Domy bez piątr, budowane są z belek modrzewiowych lub sosnowych. Dachy kryją korą brzozową źle spojoną i niedbale
- ↑ Około 150 sążni.
