Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 087.jpeg

na jej utyskiwania i pochlebstwem, groźbą, kłótnią lub usługą umie zawsze wystarać się o lepszy obiad.
 Nie we wszystkich okolicach, przyjmują żołnierzy w sposób tak niegościnny; są okolice, w których żołnierzy na kwaterze z radością witają, dobrze karmią i pieniędzy od nich nie biorą.
 Mieszkańcy Aleksandrowska trudnią się garncarstwem i prawie wszystkie wioski wzdłuż Ingody i Szyłki zaopatrują w miski i garnki; trudnią się też rolnictwem. W ich ogrodach widziałem piękne kapusty, buraki, marchew, brukiew, ziemniaki, ogórki, cebule i inne ogrodowe rośliny, które bujnością swoją przekonały mnie, iż ziemia nad Ingodą może produkować wszystkie rośliny hodowane w ogrodach polskich gospodyń. W Aleksandrowsku jest mała drewniana cerkiew, i oddział artyleryi ma tu swoje stanowisko.
 O pięć wiorst od Aleksandrowska w błotnistej i otoczonej wysokiemi górami dolinie jest źródło mineralne szczawów. Dawniej chorzy przyjeżdżali do tego źródła, nad którem wybudowano dla nich chałupy. Z powodu niezdrowej miejscowości, opuszczono je, domy rozwaliły się a źródło zanieczyszczone zostało trawami i drzewem.
 Pod Aleksandrowskiem do Ingody wpada rzeczka Alenguj, płynąca z południa na północ; w jej dolinie położone są wsie Narymsk i Elisawetińsk. Dnia 26. sierpnia odmówiwszy modlitwy na tratwie puściliśmy się w dalszą drogę i wkrótce dopłynęliśmy do piaskowej skały na prawym brzegu. Woda i burze od dołu aż do wierzchołka wyżłobiły w niej stopnie, po których można wdrapać się aż na szczyt. Na każdym stopniu rosną rzędem modrzewia, podobne do smutnych cyprysów na grobach tureckich. Wpadłszy na prąd pod skałą, płynęliśmy bardzo prędko. Skręciwszy się z korytem rzeki kilka razy, opłynęliśmy wieś Makiejewą, dwie mile od Aleksandrowska odległą, rozrzuconą na szerokiem błoniu. Od Makiejewej zaczynają się brzegi łąkowe, nizkie, łozą i wierzbą zarosłe. Góry odstąpiły od brzegów na wiorst kilka, a równiny między niemi i rzeką położone zarosły wysoką trawą.